Je psoas: de spier die spanning vasthoudt (en wat je eraan kunt doen)
Heb je weleens het gevoel dat je onderrug continu gespannen is? Of dat je heupen stroef aanvoelen, je ademhaling hoog zit of je buik een soort knoop vormt? Grote kans dat je psoas daar iets mee te maken heeft.
Maar… wat is je psoas eigenlijk? En waarom wordt deze diepliggende spier vaak ‘de spier van de ziel’ genoemd?
In dit artikel neem ik je mee in wat de psoas precies is, wat -ie met stress te maken heeft, hoe je merkt dat -ie gespannen is én wat je eraan kunt doen.
Wat is de psoas?
De psoas (spreek uit als soas) is een diepliggende spier die van je onderrug naar je bovenbenen loopt. Om precies te zijn: hij hecht aan je onderste 5 rugwervels, loopt langs je bekken, en eindigt aan de binnenkant van je dijbeen. Hij is ongeveer 30 tot 40 cm lang en je hebt er twee van – één aan elke kant.
Samen met de iliacus vormt hij de iliopsoas, de belangrijkste heupbuiger van je lichaam. Je gebruikt deze spier dus elke keer als je je knieën optilt, je benen beweegt, opstaat uit een stoel of loopt.
Hoewel je ‘m niet zomaar van buitenaf kunt voelen, speelt hij wel een grote rol in hoe je je voelt vanbinnen.
De psoas en stress: wat is de link?
De psoas is direct verbonden met je overlevingssysteem. Bij gevaar (echt of ervaren) spant hij zich reflexmatig aan – om je lichaam klaar te maken voor vechten of vluchten. Het is een oermechanisme, dat razendsnel geactiveerd wordt door je autonome zenuwstelsel.
Het probleem? In onze moderne levens blijft dat gevaar vaak aanstaan. Niet omdat er een leeuw in de bosjes ligt, maar door volle agenda’s, deadlines, spanningen in relaties of onverwerkte emoties. En zolang je systeem ‘aan’ staat, blijft de psoas gespannen.
Kortom: chronische stress = chronisch aangespannen psoas.
Wat gebeurt er als je psoas gespannen is?
Een overactieve of verkorte psoas kan allerlei klachten veroorzaken, fysiek én emotioneel.
Veelvoorkomende signalen zijn:
lage rugpijn of een zeurende onderrug
een strak, beklemmend gevoel in je buik of bekken
stijfheid of instabiliteit in je heupen
een hoge of oppervlakkige ademhaling
onrust, angstgevoelens of paniek zonder duidelijke aanleiding
moeite met ontspannen, gronden of ‘zakken in je lijf’
Herkenbaar? Dan is het goed mogelijk dat je psoas gespannen is. Zeker als je veel zit, langdurig stress ervaart of trauma hebt meegemaakt. En: vrouwen ervaren het effect van een gespannen psoas vaak nog sterker rondom hun menstruatie of tijdens de overgang, doordat het gebied dan extra gevoelig is.
Wat heeft TRE® hiermee te maken?
TRE® (Tension & Trauma Releasing Exercises) is een lichaamsgerichte methode die je helpt om opgebouwde spanning los te laten – juist ook in die diepe lagen waar je met denken of praten niet bij komt.
De oefeningen in TRE® activeren een natuurlijk trilling in je lijf. En raad eens waar die trilling vaak begint? Juist: in het bekkengebied, waar je psoas zich bevindt.
Door die trilling (ook wel ‘neurogene tremor’ genoemd) kan je psoas zich op een veilige, zachte manier ontspannen. Zonder forceren, zonder pijn. Je lijf doet het zelf, jij hoeft alleen maar toe te staan wat wil bewegen.
Veel mensen ervaren al na de eerste sessie dat hun onderrug soepeler voelt, hun ademhaling dieper wordt en hun zenuwstelsel rustiger aanvoelt. En dat komt grotendeels doordat de psoas eindelijk ruimte krijgt om los te laten.
Wat kun je zelf doen voor een ontspannen psoas?
Naast TRE® zijn er ook andere manieren om goed voor je psoas te zorgen:
Minder zitten – lange periodes zitten houden de psoas kort en gespannen.
Zacht bewegen – denk aan yoga, wandelen, dansen of lichte stretchoefeningen.
Ademwerk – diepe buikademhaling helpt je systeem kalmeren.
Luisteren naar je lijf – hoe voel jij je echt vandaag? Wat vraagt er aandacht?
Maar als je écht de diepte in wil en je lichaam wilt leren hoe het zelf spanning loslaat, dan is TRE® een prachtige ingang.
Meer weten over TRE®?
Op de TRE®-pagina lees je precies hoe het werkt, wat je kunt verwachten en wat een traject van drie sessies je oplevert.
Gun je psoas – en de rest van je lijf – de ruimte om los te laten.